بانوی گرامی سلام

نامه شما را خواندم و متوجه شدم که در  شرایطی که در مورد محیط کارتان توصیف کردید به سبب رفتار هایی که  با آنها مواجه می شوید احتمالا دچار نا امنی شوید. که البته فقط یک حدس است. به صورت کلی بیان کردید که از شما در خواست مشارکت دارند اما اشاره ای نکردید مشارکت در چه کار و فعالیتی؟ 

اشاره کردید که در کارتان " حتما باید همرنگ جماعت شد" این جمله می تواند یک باور مرکزی باشد که رد آن را در قسمت های دیگری هم پیدا خواهید کرد. این سوال را از خودتان بپرسید که اگر همرنگ جماعت نشوید چه اتفاقی می افتد؟ در این صورت شما چه جور آدمی هستید؟

این پرسش شما را هدایت می کند به سمت اینکه متوجه شوید کدام باور مرکزی ناکارآمدی در شما در محیط کار فعال می شود و برای بیشتر پیدا کردن رد آن می توانید کتاب زندانیان باور را نیز مطالعه داشته باشید

 در هر صورت شما اگر بخواهید که در هر محیطی کار کنید گاهی لازم هست که انعطاف پذیری هایی را داشته باشید و حد این سازگاری و انعطاف پذیری را صرفا خودتان با توجه به چهارچوب هایی که برای  خودتان تعریف می کنید می توانید مشخص کنید. و شاید گاهی لازم باشد که از باید و نباید های خود و درست و غلط های خود قدری عقب نشینی کنید. مزایا و معایب انتخاب های خود را بررسی کنید و بنا به آنها تصمیم می گیرید که تا چه حد با دیگران همگام شوید و کجا به حد و حدود و حریم خود پایبند بمانید. و در این خصوص درستور العمل از پیش تعیین شده ای وجود ندارد که به توان بیان کرد و در همه موقعیت ها کار آمد باشد.

این حدس را می زنم که ناامنی و نیاز به حمایت در محیط کار دارید و راهبرد برآورده شدن آن را در ورود به دسته ها و گروه ها تا به الان دیده اید که اگر این حدس من درست باشد شاید راه حل دیگری نیز برای برطرف کردن مسائلتان وجود داشته باشد. که پس از چالش با باور های ناکارآمدی که در پس این قواعد و اگر و اما های شما نهفته است بتوانید به آنها دستیابید. رفتاری قاطعانه و جراتمند همراه با مسئولیت پذیری داشته باشید تا بتوانید در محیط کاری خود موثر باشید و دوام بیاورید.

با تشکر از اعتماد شما

مونا گوشه 

خانه توانگری طوبی