حد و ۶ ماه است که با پسری در ارتباطیم حد ود ماه سوم تعهداتی دادیم مبنی بر اینکه هر پیری هر چند کوتاه هر زمانی خواست با من صحبت کند یا دختری با او یا هر ارتباطی با جنس مقابل را به اطلاع هم در اولین فرصت برسانیم، مورد دیگر اینکه کارهای خانه را وظایف من میداند و در شرایطی حق کار دارم که کاملا کارهای خانه را بکنم و او اگر کاری بکند کمک است، و دیگر اینکه من حجاب را قبول ندارم و بعضی جاها روسری سرم نمیکنم ولی به خاطر او قبول کردم همه جا روسری سر کنم و حالا فکر میکنم همه ی این تعهدات احساسی بودن و در عمل احساس محدودیت زیادی میکنم و نمیتونم از پسشان بر بیام و این مسئله رو با ایشون در میان گذاشتم و او گفت ما این شرایط را پذیرفتیم و تو اگر بهشون عمل نکنی به تعهداتی که پذیرفتی عمل نکردی و او گفت شرایط جدیدی که من اینها را رعایت نکنم نمی تواند بپذیرد و حالا من باید انتخاب کنم که به این تعهدات پایبند بمانم یا رابطه را تمام کنم. از نظر عاطفی ارتباط خوبی داریم و توجه و محبت او نسبت به من خیلی زیاد است و من هم عاشق او هستم به خاطر همین هم شرایط را پذیرفته بودم و حالا تصمیم گیری برایم خیلی سخت است .

مهمترین سوال :
حالا تمام کردن درست است یا نه و من با این احساس بد که برای اینکه به تعهدات پایبند نبودم دارم رابطه را تموم میکنم چطور کنار بیام؟ من به مشاور دانشگاه مراجعه کردم و بهم گفتن این نوع کنترل گری ها ناسالم و اشتباه است و گفتند به ازدواج فکر نکنیم و این رابطه متشنج خواهد بود. من با وجود همه ی اینها چون قبلا پذیرفتم شرایط رو الان برام خیلییی سخته و همش میترسم مثل الان که از تصمیمات قبلم پشیمون شدم بعدا هم ز ایم تصمیم پشیمون بشم. ضمنا طرف مقابلم با اخلاق های بد من خیلی کنار اومده من موقع عصبانیت و ناراحتی حرف های خیلی بدی بهش زدم و او منو بخشید بخاطر اینکه خیلی دوسم داره و من اوایل همش می ترسیدم از اینکه اون آدم بدی باشه و بخواد پولم بزنه و سواستفاده کنه و همه ی این ترس ها رو بهش گفته بودم و اون خیلی ناراحت شد از اینکه همچین فکرهایی در موردش دارم ولی باز هم هر کاری که به من حس اعتماد میداد کرد حتی همه ی عکسامونو پاک کرد که من نگران نباشم و با وجود این فداکاری های اون حس میکنم منم برای عشقمان از این خواسته هام بگذرم و با شرایطی که پذیرفتم کنار بیام از طرفی حس میکنم اشتباهه. نمیتونم تصمیم بگیرم.