همراه گرامی

نوشته شما را خواندم. 

همانطور که خودتان اشاره کردید اصرار به ادامه ارتباطی که برای ما تحقیر کننده و آسیب زا بوده، در صورت داشتن یک رابطه بهتر نشانه وجود بی ارزشی درونمان و احتمالا تله های روانی است که از کودکی شکل گرفته اند و در بزرگسالی برای تداوم خودشان مارا درگیر روابط اینچنینی میکنند. 

انسان ذاتا تمایل به خیانت ندارد ولی گاهی اوقات رفتارهای مقابله ای در برابر تله هایی همچون تله رهاشدگی، استحقاق و حتی نقص و شرم ما را وارد روابط موازی وحتی چندتایی میکنند. شاید ترس از تنها ماندن داریم، شاید برای پوشاندن بی ارزشی و حقارت مان روابط متعدد تجربه میکنیم تا از هر کدام چیزی رابگیریم. 

آنچه مهم است نیازی است که زیر این رفتارهای اجباری وجود دارد. ما به دنبال ارضا کدام نیازمان دست به چنین رفتارهایی میزنیم؟ 

اینکه روی خودتان کار میکنید خیلی خوب است. و اگر منابع درستی انتخاب کرده باشید قطعا در آینده تغییرات مثبتی در انتظار شماست. 

این را هم بدانید که تمام کردن درست روابط قبلی بسیار مهم است. غیر از تله های روانی که ما را وادار به نگه داشتن روابط تحقیر کننده و آسیب زا میکنند، راه و رسم تمام کردن درست رابطه ای که دیگر برایمان کار نمیکند راهم بابد بیاموزیم. 

مثلا اینکه به هیچوجه نباید با طرف مقابل چه واقعی و چه مجازی ارتباط بگیرید. 

وسایل و اشیایی که شما را به یاد وی میاندازند در دسترس تان قرار ندهید. 

ذهن و روان تان را به مسائل دیگری که برایتان میتواند جذاب باشد درگیر کنید. 

سهم خودتان را در جدایی ببینید و از طرف مقابل فرد خاص و رویایی در ذهنتان نسازید که مدام احساس نیاز به بازگشت به رابطه را داشته باشید. 

و در نهایت اگر احساس ناامنی در رابطه عاطفی حس میکنید با فردی که هم اکنون در رابطه هستید گفتگو کنید و از نیازهایتان بگویید و با هم به راه حل برسید و برای ناامنی تان کاری کنید. 

کار کردن بر روی تله های روانی هم که جایگاه خودش را دارد. 

به هرحال شما در جایگاه اجتماعی و شغلی خوبی قرار دارید و شایستگی داشتن یک رابطه خوب عاطفی را دارا می باشید. 

از منابع درست و خوب  برای  بالا بردن آگاهی هایتان کمک بگیرید. 

از اعتمادتان به مجموعه ما سپاسگذارم 

سارا میرزامحمدی