دوست عزیز ، سلام. 

مفتخرم که به نامه ی شما پاسخ میدهم. 

همانطور که میدانید ازدواج  و انتخاب شریک زندگی  یک پروسه شامل مراحل متعدد است که در ابتدا  مستلزم تعیین یک سری  معیار ها از قبیل معیارهای اخلاقی ، خانوادگی ، مالی ،فرهنگی ، ظاهری و... است.  پس از اولویت بندی معیار ها ، طرفین رابطه  در حین  دوره ی آشناییِ سه، چهار ماه به تطبیق معیار ها با فرد مقابل می پردازند ، طبیعتا در این دوره برای اتخاذ تصمیم درست نباید به احساسات مان اجازه  دهیم جایگزین تصمیمات عقلانی ما شوند. 

شما وارد رابطه ای با هدف آشنایی پیش از ازدواج شدید ، اما زمان بسیار کوتاهی_دو ماه_ برای این آشنایی در نظر گرفته شده است . در این مدت کوتاه تاچه میزان از ویژگیهای شخصیتی و مَنشی آقا شناخت بدست آورده اید؟

چقدر نحوه ی برخورد ایشان با اطرافیان و به خصوص بزرگترها را مشاهده کرده و مورد ارزیابی قرار داده اید؟ 

عکس العمل های ایشان در مواقع عصبانیت چگونه است؟ 

به نظر می رسد شما بدون اینکه از آقا شناخت کافی بدست آورید در صدد حفظ یک رابطه هستید در حالی که به صورت کاملا واضح چشم بر روی مسائل مهمی که می توانند تعیین کننده یک ازدواج موفق باشند بسته اید، مسائلی که در آینده روی احساست شما تاثیر چشمگیری خواهند گذاشت. 

خوب است اکر کمی به درون خود رجوع کنید ، دلیل این اغماض ها را بررسی کرده و ببینید دارید چه چیزهایی را  فدای یک یا چند دسته از نیازهایتان می کنید !!!

  به عنوان مثال اگر اکنون اینگونه برای برگرداندن آقا و متقاعد کردن ایشان برای ازدواج پافشاری کنید،  در آینده و پس از ازدواج تا چه اندازه باید برای خواسته های به حق خود کوتاه بیایید و گذشت کنید؟و اینکه تا کی دوام می آورید؟ 

به نظر می رسد در این مدت کوتاه آشنایی شما به احساسات خود نسبت به ایشان به شدت وزن داده اید‌ . بد نیست اگر نیازها ، کمبود ها و خلاء های درون خود را شناسایی کرده و نسبت به دیدگاه تان درباره ی ازدواج تجدید نظر کنید ، اصلا از خود بپرسید :《 من برای چه میخواهم ازدواج کنم؟》،《با چه کسی میخواهم ازدواج کنم؟》، 《انتظارات من پس از ازدواج چیست؟》و...

سپس برای خود یک سری معیار ها را مشخص و بعد  اولویت بندی کنید و بعد با دقت بیشتری بدون دخالت احساسات و عواطف به بررسی و ارزیابی میزان تطابق خود با افراد دیگر بپردازید و بدون عجله و عقلانی تر تصمیم به ازدواج بگیرید‌ .

فراموش نکنید ، به نتیجه نرسیدن یک خواستگاری و رابطه ی دو ماهه نباید به احساس ارزشمندی شما لطمه وارد کند ، شما به خودی خود ارزشمند هستید و بهتر است با روحیه ی بالغانه و قوی تری با این موضوع کنار بیایید و سعی کنید از تجربه فعلی تان به عنوان یک تجربه ارزشمند در زندگی خود بهره بگیرید و ضمن پرداختن به خودشناسی با روحیه ی بهتر و مطالعه ی بیشتر انرژی خود را برای فرصتهای آتی ذخیره کنید و در انتخاب های بعدی آگاهانه تر عمل کنید.

امیدوارم موفق باشید🌷

   نرجس رهنما _ خانه توانگری طوبی.