سلام خوشحالم از اینکه پاسخگوی سوال شما هستم ؛

نامه تان را خواندم اطلاعات شما بسیار کلی است ، و برای پاسخ دادن شفاف نیاز به اطلاعات جزئی تری است ...

تجربه احساس خشم نسبت به پدرتان قابل درک است ، 

عنوان کردید کنترل گری دارند ، این رفتار کنترل گری در چه مواقعی بیشتر است ، شما اقدام به چه رفتاری می کنید،

و همچنین رفتار های ایشان چه در گذشته و چه اکنون از ذهن شما پاک نمی شود ، 

پس در ذهن شما خاطراتی ناخوشایند نهفته است که به سبب آن موقعیت ها و رفتار های پدر شما نیاز های اساسی شما (امنیت ، خودمختاری ،خود ابرازگری، تفریح ، پذیرش محدودیت سالم )ممکن است آسیب دیده شده باشد و شما احساس های ناخوشایندی را تجربه کرده اید ،،، که انباشه شدن احساسات منجر به تجربه احساس خشم در شما شده است ، 

همانطور که می دانید در پس احساس خشم احساس هایی مانند ، غم ، نگرانی، ترس، نفرت ، نهفته است ،، 

در ابتدا بهتر است موقعیت را بررسی کنید در ادامه توجه کنید کدام نیاز تان توسط پدرتان در آن موقعیت برآورده نمی شود ، مثال کنترل گری ایشان باعث‌می شود نیاز به خودمختاری و استقلال شما برآورده نشود که برایتان یادآور خاطراتی باشد ، که از ابتدا تجربه احساس خشم نبوده بلکه غم بوده،، 

در مرحله بررسی نمایید در این موقعیت چه رفتاری انجام می دهید ،  چراکه اگر تا کنون رفتار شما در جهت رفع نیاز تان کارآمد بود احساس خشم را به این شدت حمل نمی کردید ، 

در قدم اول بر روی هیجانات خود متمرکز بشوید ، افکار که در کنار این احساس ها فعال می شود را شناسایی کنید ، مانند اینکه ( پدر من همیشه زور می گوید و من نمی توانم او را راضی نگه دارم پس من دختر ضعیفی هستم ،،در ادامه این روند شناسایی کنید احساس مانند غم ، و خشم را تجربه می کنید ، گاهی اوقات اقدام نکردن به رفتاری و فقط تمرکز کردن بر روی نیاز و هیجانات می تواند به رسیدن به راه حل کارآمد به شما کمک کند ، 

در مرحله بعد شناسایی کنید در گذشته چه رفتاری انجام می دادید الان چه رفتاری می توانید در جهت رفع نیازتان اقدام کنید (بارش فکری )

صحبت کردن بالغانه با پدر خود و عنوان کردن نیاز هایتان، 

چرا که خیلی اوقات می بایست پذیرفت بخشی از مسائل را نمی توان حل یا خذف کرد مانند والدین ، خانواده و می توان آن ها پذیرفت ، پذیرش محدودیت سالم تا بتوانید برایشان راه حل مناسب اتخاذ کنید ، پذیرش به معنای این نیست که به احساس های خود اعتبار ندهید ،،،

یکی از راه های  رو به رو شدن با احساس نوشتن نامه برای ایشان است بدون آن که بدست شان برسانید ، 

برای خاطرات گذشته فراموشی وجود ندارد ، اما می توانید با آن خاطرات روبه رو شوید به کمک یک فرد حرفه ایی و بررسی کنید این خاطرات منجر به چه رفتار هایی تا کنون برای شما شده است ، و به بخشی از آن حل کنید ،