سلام و عرض ادب. من متولد 74 هستم و دانشجو و خانومم متولد 76، ایشون هم دانشجو. حدود یک سال نامزد بودیم و حدود 6 ماه هست که عقد کردیم. مدتی هم قبل از نامزدی باهم دوست بودیم. مادر من شخصی عصبی و زودجوش هست و چندباری جلوی خانومم به ایشون تیکه انداخته، از این مدل حرف های مادرشوهری مثل اینکه برای پسر من زن زیاد هست و... حدودا 2 بار بین مادر من و مادر خانومم تماس تلفنی وجود داشته و هر بار تماس نتیجه اش دعوای لفظی و بگو مگوی این دو شخص و بهم ریختن روابط بین من و خانومم بوده. آخرین تماس مادر من با مادر خانوم که مربوط میشه تماس در مورد اینکه اونها چه روزی رو تمایل دارند که ما برای عید دیدنی بریم منزل شون بود، بگو مگو از یه جای ساده شروع شد و هرکسی شروع به تخریب دیگری کرد. از طرفی مادر خانوم هم نسبتا عصبی شده و بگو مگو بالا گرفت. بعد از این ماجرا خانوم من دیگه تماسی با من نداشته و آخرین پیامی که من با ایشون داشتم حرف ایشون این بوده که من دیگه شما رو نمیخوام! نه پیام بده، نه زنگ بزن و آرامش من رو بهم نزن و من رو بلاک کرده.

مهمترین سوال :
قبلا وقتی چنین مواردی پیش میومد موضوع خیلی زود رفع میشد و من یا خانوم همه چیز رو فراموش میکردیم. ولی الان حتی خانوم اجازه نمیده صحبت کنم که راه حلی با هم پیدا کنیم. (پدر من و پدر ایشون در حاشیه هستند و مادرها این وسط بازی میکنند) برای تولد خانومم خواستم برم خونشون و تولد و کادو بگیرم که با مادرشون تماس گرفتم و مادرشون با عصبانیت و خشم از اینکه مادر من چرا اینطوریه و چرا رفته پشت سر ما به بقیه حرف زده گفت و حرفهای قدیمی که در مورد یکسری مادیات بود رو وسط کشید. ایشون یه حرفی زد که دختر ما دیگه نمیخواد رابطه رو ادامه بده و هر تصمیمی هم بگیره من پشت ایشون هستم. و بهم گفت ولی یک راهی داره اینکه شما به طور توافقی دختر ما رو طلاق بدی و ما مهریه رو هم میبخشیم و خریدهای بعد از عقدی هم که شده رو نه ما از شما میخواهیم نه شما از ما و بعد از اینکه شما سربازیت رو رفتی و برگشتی من قول میدم اگر مادرت درست شده بود دخترم رو دوباره میدم بهت و اگر هم نشد دخترم رو بدم نهایتش من با شما رفت و آمد خانوادگی میکنم!!
الان من نمیدونم باید چه کار کنم؟ نقش من این وسط چیه؟ چطور میتونم به خانومم بگم که کاری با حرف مادر هامون نداشته باشه؟