سوال خود را هم اکنون بپرسید

پاسخ متنی و صوتی

توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان

دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت

به صورت محرمانه و کاملا خصوصی

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...
ارسال سوال

خیال پردازی نابه هنجار

پرسش

تاریخ ثبت : 04 اردیبهشت 1398
645  بازدید
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست
من 90 درصد از روزم رو با خیالپردازی میگذرونم. چون دارم برای کنکور درس میخونم باید تنها باشم تو اتاق و به محض تنهایی افکار مختلف میاد تو ذهنم. موقع خیال پردازی راه میرم تو اتاق و با خودم بلند صحبت میکنم و میخندم یا گریه میکنم. بعد از بحث با کسی تو این خیال پردازی ها خودم رو آروم میکنم. اونقدر راه رفتم که زانو هام آسیب دیدند. تو خیالپردازی هام آدم موفقی ام. حقوقم بالاست. تو دانشگاه قبول شدم. تو سازی که میزنم حرفه ای هستم. رابطه عاطفیم بدون مشکله. اما تو دنیای واقعی همه کارهام رو به تعویق میندارم و این انجام ندادن کارهام من رو ناتوان کرده. اعتماد به نفسم رو آورده پایین. ممکنه دو سه روز بتونم کنترل کنم ولی بعضی وقت ها واقعا از کنترلم خارج میشه. من الان بیست و هفت سالمه. از 7 سالگیم خیال پردازی میکنم. کش بستم به دستم که متوقف کنم افکارم رو. فایده ای ندارن. نمیتونم تنهایی درمون کنم.

مهمترین سوال :
من به خاطر درس مجبورم تنها باشم و تنهایی محرک این خیال پردازیه. سوالم اینه که آیا این مشکل درمان دارویی نداره؟ چیکار کنم از شر این مشکل خلاص بشم؟ کل زندگیم رو تحت تاثیر قرار داده.

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

نفیسه شیری
نفیسه شیری
18 دی 1398 ساعت 00:44



سلام‌‌

خوشحالم از اینکه پاسخگوی سوال شما هستم 

نامه تان را خواندم چند نکته را بررسی می کنیم‌

خیال پردازی برای تمامی افراد در مراحل مختلف زندگیشان رخ می دهد  ،

اما هنگامی که باعث مختل شدن عملکرد فردی شود آسیب زا است،

خیال پردازی یک سبک مقابله ایی اجتناب است . هنگامی که فرد احساس های ناخوشایند را تجربه می کند بجای اینکه اقدام به رفتار کارآمدی در جهت حل مسئله انجام دهد از سبک مقابله ایی خیال پردازی استفاده می کند،

در پس خیال پردازی می تواند احساس اضطراب نهفته باشد که بهتر است بجای استفاده از تکنیک هایی مانند (کش  استفاده کنید ) از کمک حرفه ایی جهت کاهش اضطراب خودتان کمک بگیرید، 

چراکه همین امر موجب شده است بخشی از کار هایتان ناتمام بماند و ارتباط خودتان را با واقعیت از دست بدهید ، 

عنوان کردید از زمان کودکیتان از این  سبک مقابله ایی(اجتناب)خیالپردازی استفاده کرده اید ،ً

تا حدی در دوران کودکی و‌نوجوانی خیال پردازی می تواند امر طبیعی باشد ، 

اما بهتر است کمی خاطرات دوران کودیکنان را مرور کنید و بررسی نمایید چه وقایع و اتفاقاتی منجر به امر شده است که باور هایی در ذهنتان نقش ببند و احساس هایی ناخوشایندی مانند غم ،استرس،خشم را تجربه کرده اید  که در نهایت در آن زمان اجتناب و خیال پردازی از شما محافظت کرده است، 

اما اکنون از همان سبک مقابله ای استفاده می کنید که نه تنها از شما محافظت نمی کند بلکه باعث تشدید احساس هایی نظیر اضطراب ، غم  و در نتیجه بی عملی .  می شود و شما برای رهایی دوباره از آنها اقدام به خیال پردازی می کنید ، 

بهتر است قبل اینکه بر روی رفتار تان متمرکز شوید بر روی اضطراب خودتان تمرکز کنید،  تا بتوانید با احساس هایی که در مواجه با واقعیت و موقعیت ها روبه رو‌شوید ، 


توصیه های پیشنهادی
روانپزشک و روانشناس بالینی
معرفی کتاب :
+
معرفی فیلم/مقاله :
+
معرفی دروس غیر حضوری :
+
اکشن پلن :
+
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست

سوالات مشابه