سلام.من 7 سال پیش عقد کردم. نامزدم رو دوست داشتم اما بدلیل اختلافات شدید سبک زندگی و فرهنگی به ناچار جدا شدم. توی اون مدت ابتدای عقد، ارتباط جنسی ما در حد معاشقه و شوخی و ... بود.
حالا خواستگاری دارم که از هرر لحاظ مناسبه و اون هم من رو قبول کرده و میخواد رابطه رو ادامه بده. ماجرای عقد رو بهش گفتم. پرسید هیچ ارتباطی هم نداشتین؟! گفتم نه. شناسنامه من پاکه. گفتم ارتباط احساسی داشتیم و من جلوش حجاب نداشتم. اما رابطه زناشویی نداشتیم. اونم گفت برای من همین خیلی مهمه. بقیه اش مهم نیست و من مشکلی ندارم. حالا من نمیدونم چی باید میگفتم؟ عذاب وجدان ولم نمیکنه. باید بگم شوخی و بازی داشتیم؟! خدا وکیلی چجوری بگم؟! خودمم نمیخوام یادم بیارم اون روزها رو. چطوری به یک نامحرم، اون هم خواستگاری که میخوام انتخابش کنم این رو بگم؟! 32 سالمه. باید منتظر بمونم یه مورد مناسب مثل این آقا بیاد که هیچی براش مهم نباشه؟ تکلیف من چیه؟ در جواب این آقا چی باید میگفتم؟! ابهام گویی نمیتونستم بکنم چون سوالش دقیق بود. یه جا گفته بودید بگم هر کسی روابطی داشته، من هم مستثنی نیستم. اما اون جواب دقیق میخواست.

مهمترین سوال :
دقیقا چی باید تو این شرایط بگم که قابل گفتن باشه و طرف منظور رو بفهمه؟ اصلا باید بگم؟
آیا این مورد خواستگاری رو که بعد از 15 سال مناسبترین مورد از هر لحاظی هست و من هم برای اون (به گفته خودشون) باید به این دلیل که قبلا ارتباط محدود داشتم رد بکنم و بگم من نمیخوام؟!
تو رو خدا کمکم کنید و یه راهکار واقعی بدید
ممنون