من دختری ۳۰ ساله و از لحاظ شغلی و سبک زندگیم دختر مستقلی هستم.
من توی رابطه یه کم سخت گیرم، یعنی ترجیح میدم تنها باشم تا وقتم رو با هرکس بگذرونم. حدودا یک ماه پیش با آقایی آشنا شدم که خیلی به دلم نشست و باهم اوکی بودیم و می تونستیم باهم رابطه خوبی رو بسازیم. اما متاسفانه بعد گذشت تقریبا دو هفته به من پیشنهاد رابطه جنسی دادن و وقتی با مخالفت من روبرو شدن رابطه رو تموم کردن. من هنوز دارم بهش فکر می کنم.
یه جورایی خورده تو ذوقم چون خیلی دیدم که پسرا تو همون چند روز اول رابطه از طرف مقابل رابطه جنسی می خوان
خیلی خسته شدم. هیچ ذوقی برای شروع یک رابطه دیگه ندارم. هرکس میاد سمتم پسش میزنم چون اینقدر دیدم که همون اول درخواست رابطه جنسی میدن که دیگه حوصله شروعش رو ندارم. وقتی میدونم به یک هفته هم نمی کشه(من با رابطه جنسی مشکلی ندارم اما عقیده ام اینه که این اتفاق جزء بهترین و خصوصی ترین مسائل یه رابطه است. چطور وقتی هنوز اعتماد و شناخت و دوست داشتن ی وجود نداره بخوام این کار رو انجام بدم؟) کلافه ام از اینکه هنوز دارم به اون آدم فکر می کنم

مهمترین سوال :
بعد از مدتها مردی پیدا شد که خیلی به دلم نشست و می تونستیم باهم رابطه خوبی داشته باشیم. بعد از دو هفته که به درخواست رابطه جنسی نه گفتم من رو ترک کرد. چیکار کنم که خیلی بهش فکر می کنم؟ چون بعد مدتها آدمی پیدا شد که خیلی باهاش اوکی بودم و دوست دارم که برگرده.
اما من غرور و شخصیتم رو حفظ کردم و پای اعتقادم ایستادم و با اینکه می خواستمش اما بهش زنگ نزدم. اما خب ته دلم دوستش دارم و نمی خواستم رابطم رو باهاش تموم کنم.