درود بر شما

قابل درک است که استرس ازدواج به ویژه برای دخترخانمهای بالای سی سال در جامعه ما وجود دارد و برخی احساسات ناخوشایند در این مسئله به دختران تحمیل می شود. اما بنا نیست که بالا رفتن سن مجوزی باشد برای انتخاب بدون منطق. البته وسواس و سخت گیری در حدی که مانع تصمیم گیری شود، قطعا اسیب زننده خواهد بود اما لازمست انتخاب همسر براساس دقت و تفکر صورت بگیرد. 

همچنین تعداد خواستگاران ملاک مناسبی برای شایستگی یا عدم شایستگی کسی نیست، بلکه نوع نگاه به همسر گزینی اهمیت دارد. بدین معنا که اگر شما بدانید از زندگی مشترک چه می خواهید، وقتی حداقلهای خود را در فردی یافتید می توانید تصمیم مناسب بگیرید. حتی اگر تعداد زیادی خواستگار هم نداشته باشید.

در خصوص خواستگاری که اخیراً به توافق نرسیده اید، ابتدا لازمست چک کنید که چه چیزی سبب ناراحتی شماشده است؟ جور نشدن ازدواج با این آقا یا کلاً ازدواج نکردن تان؟ بین این دو مورد تفاوت زیادی هست زیرا ترس از تنها ماندن باعث می شود نکات مهم در همسر گزینی را نادیده بگیرید.

نوشته اید که شغل تان را به سختی به دست آوردید و تمایلی به تغییرش نداشتید. این مسئله می تواند یکی از خواسته های شما باشد که در صورتیکه برای ایشان مهم بود و نسبت به ازدواج با شما تمایل بیشتری داشت می توانست به این خواسته شما احترام بگذارد. 

با توجه به همین توضیح مختصر شما به نظر می رسد که نوع نگاه شما به برخی مسائل مهم زندگی متفاوت بوده است. بنابراین دلیلی ندارد که بخواهید به خود استرس وارد کنید. در نظر داشته باشید که تحصیلات دانشگاهی الزاما باعث درک بیشتر نمی شود اما دانشگاه فضای مناسبی برای تغییر افکار افراد فراهم می کند. عدم پذیرش شرایط شما از نظر ایشان می تواند به همین تفاوت فکری برگردد.

نوشته اید: تقریبا ایشون به دلم نشسته بودند و امید داشتم شرایط کارم رو قبول کنند

چنانچه ایشان در مجموع برای شما مطلوبیت داشت بهتر بود این مسئله را در پاسخی که به ایشان دادید لحاظ می کردید نه اینکه منتظر بنشینید که شاید ایشان شرایط تان را بپذیرند. همچنین مهم است که دلیل اینکه ایشان به دل شما نشسته بود را بدانید. این مسئله کمک می کند تا در مورد سلیقه جن.سی خود آگاهی بیشتری داشته باشید.

همچنین در مورد اینکه پرسیده اید چه رفتاری داشته باشید؛ همانطور که عرض شد ابتدا آگاهی در مورد اخلاق خودتان و خواسته و نیازها و انتظاراتی که از ازدواج دارید داشته باشید. سپس لازمست که نکات زیر را در همسرگزینی لحاظ کنید:

1- فلسفه ازدواج: تصویر ذهنی شما از ازدواج خوب چیست؟ به چه شرایطی می گویید زندگی خوب و موفق؟ نظر طرف مقابل شما چیست؟

2- فردیت و بلوغ های چند گانه:

• بلوغ عاطفی: توانایی مدیریت عاطفی/ شناخت احساسات خود: چرا از کسی خوشم می آید؟
• معنوی: باورها و اعتقادات فردی در این زمینه. مسائل مربوط به نحوه دینداری
• شخصیتی: مسائل مربوط به شخصیت سالمتر مثل مهرطلبی یا وابستگی/ آیا بندنافش از خانواده بریده شده و قادر به گرفتن تصمیمات مهم زندگی است؟ مواردی مثل خود کم ‌بینی، تایید طلبی، کمال گرایی، توجه طلبی، مهرطلبی، و... کلاً مباحث شخصیت سالمتر در این حیطه جای می گیرند.
• جن.سی: بدین معنا که لازمست شما نیازهای جن.سی‌ تان را بشناسید. سلیقه‌ های خودتان را پیدا کنید و موقع انتخاب همسر حواستان به این نکات هم باشد. قبل از ازدواج باید تکلیفتان را با سلیقه جن.سی تان مشخص کرده باشید.
• مالی: داشتن شغل ثابت؛ مدیریت مالی و توان برنامه ریزی و بودجه بندی، همچنین قبل از ازدواج باید توقعات و خواسته‌های مالی طرفین معلوم باشد.
• اجتماعی: شغل و موقعیت اجتماعی هر کس، تقریبا میزان بلوغ اجتماعی او را مشخص می‌کند.

3- داشتن مطلوبیت ظاهری برای هم

4- اخلاق فردی/ اخلاق مالی ( نوع خرج کردن ها ) /تیپ شخصیتی شما دو نفر

5- نحوه کنار آمدن با تفاوتهای شخصیتی و تفاوتهای ارزشی

6- نظام ارزشی ، هم فرکانس بودن در آینده

7- سرگرمی ها، علایق، نحوه گذراندن اوقات فراغت

8- هوش شخصی ، ارزش ها، علایق ، دوستان ، مطالعات و ...

9- تناسب تحصیلی. یک یا دو درجه تفاوت تحصیلی نمی تواند منفی تلقی شود. اما لازمست تفاوت، معنادار نبوده و سبک فکر و زندگی افراد را از هم متمایز و یا متضاد با هم نکند.

10- تناسب فرهنگی، خانوادگی، مذهبی، سنی.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری طوبی