پاسخ متنی و صوتی
توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان
دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت
به صورت محرمانه و کاملا خصوصی
سلام شکوه گرامی
گاهی اوقات سازوکارهای رفتاری و ارتباطی افراد به گونه ای است که در برابر مشکلات کلی و جزئی زندگی رفتارهای بالغانه ای از خود نشان نمی دهند. قهر کردن در هنگام اختلافات، یک نمونه از این رفتارهاست.
این رفتار می تواند در طول زندگی افراد، آموخته شود و نوع واکنش اطرافیان می تواند سبب تشدید این رفتار شود. به طوریکه قهر کردن تبدیل به شیوه ارتباطی فرد برای تسلط بر اطرافیانش درآید.
وقتی همسرتان به جای شیوه های مثبت، دنبال قهر و تلافی و لجبازی است، به گونه ای که حتی مسئله مهمی مثل جشن ازدواج را دستاویز آزار دادن شما قرار داده و چنین رفتارهایی را انجام می دهد، یا وقتی که در هنگام اختلاف مورد ضرب و شتم ایشان قرار گرفتید (طبق نامه تان در حدّ شکستن دست)، و نیز با توجه به نظر روانپزشک، پرسش اینجاست که دلیل ماندن شما در چنین رابطه ای چیست؟
نوشته اید از تنهایی می ترسم. خواهر گرامی آیا در چنین رابطه ای که نه از لحاظ روحی تامین دارید و نه از لحاظ جسمی، احساس داشتن یک همراه زندگی دارید؟
وقتی شما هرگونه رفتاری را ترس تنها ماندن تحمل می کنید به همسرتان مجوز بدرفتاری های بیشتر را خواهید داد. ضمن اینکه ازدواج مسئولیتی مهم است و اگر کسی شخصیت سالمی نداشته باشد بعید است بتواند این مسئولیت را به درستی انجام دهد. ادامه دادن یک شرایط تنها به دلیل ترس از تنهایی و احساس ترحم به طرف مقابل، یکی از غیر مثبت ترین دلایل می باشد که با آسیبهای زیادی برای شما همراه خواهد بود.
خدمت شما توصیه می شود از یک مشاور خانواده در خصوص شرایط خود به طور حضوری کمک بگیرید تا بتوانید تصمیمی بگیرید که نهایتا بیشترین فایده را برای شما داشته باشد. توجه داشته باشید که هرگونه مشکل روحی تازمانیکه خودِ فرد خواستار برطرف شدن و بهبودی نبوده و پیگیر درمان نباشد، باقی خواهد ماند و فقط امید داشتن به خوب شدن طرف مقابل، نه فقط فایده ای ندارد بلکه حتی ممکن است اوضاع را سخت تر از قبل کند.
از اعتماد شما سپاسگزارم
علی اکبری_خانه توانگری