پاسخ متنی و صوتی
توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان
دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت
به صورت محرمانه و کاملا خصوصی
درود بر شما
نامه تان را خواندم.
قابل درک است که عدم وجود فضای تبادل اندیشه ها می تواند احساسات ناخوشایندی ایجاد کند. نياز به ارتباط صميمی با والدين از اصليترين نيازهاست ، و يك رابطه متقابل و دوسويه است.
تضاد بین والدین و فرزند ریشه در باورها و رفتار پدر و مادر در دوران كودكی و نوجوانی دارد و معمولا در همه خانواده به نحوی وجود خواهد داشت. زیرا والدین و فرزندان مربوط به دو نسل متفاوت از هم هستند و بروز مقداری اصطکاک بین آنها غیرطبیعی محسوب نمی شود.
به نظر می رسد عمده مشکل شما در نداشتن مهارت ارتباطی کافی و موثر باشد. ارتباط موثر رابطه ای است که در آن شخص به گونه‌ای عمل می‌کند که در آن علاوه بر اینکه خودش به خواسته‌هایش می‌رسد و پیام خودرا به طرف مقابل منتقل می کند، افراد مقابل نیز احساس رضایت می‌کنند. در اینگونه موارد که ارتباط مناسب صورت نمی گیرد؛ الزاما مشکل حادی وجود ندارد بلکه طرفین گفتگو پیام خود را به درستی به هم نمی رسانند و یا پیام طرف مقابل را به درستی دریافت نمی کنند. در این میان، شکاف نسلها و تفاوت دیدگاههای والدین و فرزندان می تواند مزید برعلت باشد.
اینکه در 31 سالگی و به رغم سالها حضور در اجتماع و دستاوردهای خوب، احساس اجبار از سوی خانواده دارید ممکن است به سبک رفتار شما برگردد. احتمالاً نوعی انفعال در رفتار شماست که نهایتاً سبب خشم خواهد شد.
به جای عدم بیان دیدگاهها، بهتر است نظر خود را در مواردی که اختلاف دارید به خانواده اعلام کنید. البته منظور این نیست که حرمت والد و فرزندی نادیده گرفته شود بلکه مثلاً می توانید از خواسته هایی که دارید برای والدین تان بگویید. نگرانی ها و خواسته ها را درمیان بگذارید. بدیهی است که انتظار تغییر خاصی در والدین را نمی توان داشت ولی بهتر است انتظارات و یا خواسته ها و نگرانی های خود در هر موردی که هست را به اطلاع آنها برسانید.
مثلاً می توانید بگویید اختلاف نگرش در هر خانواده ای هست و من هم ممکن است در مواردی با والدینم یکسان فکر نکنم؛ اما دیدگاهم برای پوشش (و یا سایر موارد) این است و... یعنی محترمانه اعلام کنید که نگرشی متفاوت با والدین خود دارید.
همچنین به والدین تان اطمینان دهید قصدتان بی توجهی و یا نادیده گرفتن ارزشهای مذهبی و خانوادگی نیست. فقط به طور معمول ممکن است تفاوتهایی در نحوه انجام مسائل ارزشی خانواده وجود داشته باشد.
بیان عقاید به معنای نادیده گرفتن احترام والدین نیست. اتفاقا بدین معناست که شما برای حفظ احترام خانواده و خدشه دار نشدن اعتماد و صمیمیت، مایلید تغییراتی در نوع ارتباطات خود بدهید. طبیعی است که با سختی هایی هم مواجه شوید ولی اگر همان راهی را بروید که سالها رفته اید، به همان نتایجی خواهید رسید که در این سالها رسیده اید. به جای سکوت، نظرتان را بگویید و نهایتا با خانواده تان توافق کنید.
توافق به معنای درک کامل طرف مقابل نیست چون عملا چنین چیزی وجود نخواهد داشت و دنیای افراد متفاوت تر از آن است که درک 100% صورت بگیرد. توافق یعنی یافتن راهکاری برای به حداقل رساندن تنش، به گونه ای که طرفین گفتگو بیشترین فایده را کسب کرده باشند.
توجه بفرمایید:
ما سه نوع سبک برقراری ارتباط با دیگران داریم:
در جرأت ورزی هدف، تغيير در خود فرد است نه تغيير در ديگران تا بتواند نيازها، احساسات و افكار خود را ابراز نماید. در سبک ارتباطی جرأتمندانه که بهترين و سالم ترين سبک ارتباطی است، ما به راحتی در خواست هايمان را مطرح ميکنيم. بهتر است خواسته های خود را ابراز کنید، از ابراز عقیده نترسید و نهایتاً مسئولیت خواسته ها و رفتارهای خود را بپذیرید.
به این نکته نیز توجه بفرمایید که ما ممکن است با والدین خود از لحاظ عقیدتی تفاوتهایی داشته باشیم اما همه ما ارزشهایی داریم که از والدین خود گرفته و درونی کرده ایم. پس اگر در مواردی تفاوت دیدید به این معنا نیست که فاصله خاصی بین شماست و مسئله ای حل نشدنی رخ داده. تفاوت در نسلها و نگرش هاست که معمولاً با گفتگو و حفظ احترامات و ارزشها قابل توافق است.
از اعتماد شما سپاسگزارم
علی اکبری-خانه توانگری طوبی
پشتیبانی
@Support_tavangary
