با سلام

وقت شما بخیر

پرسش تان را خواندم. نمی دانم اکنون در چه وضعیتی  از رابطه هستید. با این حال اینکه با در نظر گرفتن نکاتی که در متن بدان اشاره داشتید و همچنین پرسش هایتان، شکلی از بلاتکلیفی در خصوص این رابطه، شما را متاثر نموده است. در عین حال عدم مطرح نمودن آن از بیم مخالفت خانواده ها ممکن است در کوتاه مدت نگرانی تان را کاهش داده و رابطه تان را ادامه دهید و از سویی دیگر به هر میزان که این رابطه تداوم می یابد و تعلقات و دلبستگی هایش افزایش پیدا می کند ترس از جدایی به واسطه مخالفت های نادیده انگاشته شده خانواده ها نیز بیشتر می شود. 

بنابراین پیشنهاد می شود بیش از آنکه طرفین بخواهند صورت مساله را نادیده بگیرند با واقعیت های یک رابطه عاطفی هدفمند مواجه شوند. و چالش های آن را بصورت متقابل مورد توجه قرار دهند. هرچند علاقه و دوست داشتن بخش مهمی از یک رابطه عاطفی ست با این حال ، این همه ماجرای یک ارتباط هدفمند با سمت و سوی ازدواج نیست. و ما تا زمانیکه با موانع و تهدیدهای یک تصمیم مواجه نشویم همواره دلهره های ناشی از انکارش را در طول رابطه حمل خواهیم کرد.

در کنار نکات اشاره شده ، مساله ی  ترس از جدایی نیز که در پرسش تان به آن پرداختید نیز می تواند با ارزیابی های دقیق تر، قابل بررسی بوده و ریشه ها و پیامدهای احتمالی آن ، بیشتر مورد توجه قرار گیرد. 

باتشکر از شما

شایان غدیری