۲۸ ساله ازدواج کرده ام، کاملا سنتی. یه پسر۲۷ و یه دختر ۲۰ ساله دارم. فراز و نشیبهای زندگی مون معمولی بود. گاهی خوب، گاهی بد. شوهرم (با تشخیص روانشناس) شخصیت خودشیفته دارد. مهندسی داره ولی شغل آزاد. نسبتا موفق. وضع مالی خوب. ۷ ساله زن دیگه ای رو به عقد موقت خودش درآورده، مخفیانه و همراه با دروغ و پنهان کاری. همون اول فهمیدم و بهش گفتم. با پرخاش و فحاشی منکر شد، بعد سعی کردم تغافل کنم و بیشتر بهش نزدیک شدم، تا ۳ سال بعد. دروغهایی که میگفت و رابطه مون که هر روز سردتر میشد و غوغای درونم. یک شب سر یک موضوع بی ربط عصبانی شد و گفت: از اتاق من برو بیرون! من هم اتاقم رو جدا کردم تا ۳/۵سال. هر روز از هم دورتر شدیم. البته بعدش چند بار خواستم باهاش حرف بزنم، نگذاشت. اصولا از اول زندگی ما اصل گفتگو وجود نداشت و هر وقت خواستم حرف بزنم با ناراحتی تمام میشد! در این مدت ۳/۵ سال دوتا بیماری (قلبی و آرتروز گردن) براش پیش آمد و البته در مراحل دکتر و بیمارستان کنارش بودم، اما اتاقم جدا بود. تا اینکه ۱/۵ سال پیش پسرم جریان زن دوم را فهمید. بعد دوباره بهش نزدیک شدم و گفتم بیا تمومش کن تا دوباره خانواده بشیم و این بچه ها مزه خوشبختی رو بچشند!

مهمترین سوال :
گفتم بیا همدیگه رو ببخشیم. ما هر دو اشتباه کردیم و واقعا از ته دل او را بخشیدم و از سر عشق خواستم از نو بسازیم، اما او حاضر نشد تموم کنه. دوباره پرخاش و فحاشی. اخیراً دست بزن پیدا کرده! خیلی عوض شده. اون خانم هم یه زن از طبقه خیلی پایینه، که به خاطر فقرش حاضر به انجام این کار شده، با ۶ کلاس سواد! دقیقا موید شخصیت خود شیفته که با دو جور از زنان رابطه برقرار میکنه: یکی زنی که به او شخصیت اجتماعی پذیرفته و شاخص بده و یکی زن کاملا سطح پایین که ۱۰۰در صد تایید کننده باشه تا اون حس اقتدار رو بهش بده و ارضا بشه! همش به طلاق فکر میکنم. تنها دغدغه من بچه هام هستند که تو سن ازدواجند و این روی آینده شون تاثیر بد داره. هنوز هیچ کس، حتی دخترم از موضوع خبر نداره. هیچ حامی و پشتیبانی ندارم و شوهرم این رو میدونه. میگه تا آخر عمرت همینه، میخوای بمون، نمیخوای برو! حالا من شدم مقصر! پسرم رو هم توجیه کرده! میگه خلاف شرع که نکردم! تو از من دور شدی، من رفتم. در حالی که وقتی اون این کار رو کرد من کنارش بودم. و اصلا همین کارش باعث دوری من شده! ولی پسرم از این چیزا خبر نداره. فقط دیده که من اتاقم جدا بوده! تصمیم منطقی من در این وضعیت چه می تواند باشد؟