سلام خوشحالم از اینکه پاسخگوی سوال شما هستم؛

نامه تان را خواندم‌مواردی بررسی می کنیم اینکه شما یک رابطه صمیمانه را با ایشان تجربه کردید ، و بعد از یک سال و نیم‌به  ایشان بالغانه و پیشنهاد دادید که هدف این ارتباط را مشخص کنند ، و تصمیم به جدایی گرفتید،

عنوان کردید دوسال طول کشید فراموش کنید ، در اصل فراموشی در مغز وجود ندارد اما با گذر زمان و تصمیم گیری به این جدایی  در نتیجه منجر به عادت و در مرحله بعد رسیدن به  پذیرش است، 

اینکه شما مقاله ایشان را دیده اید ، و برایتان یادآوری احساسات خوشایندتان نسبت به ایشان شده است، امر طبیعی می باشد چراکه  جدایی لزومابه معنای متنفر بودن نیست و می توانید فردی را دوست داشته باشید اما به هردلیلیمایل به ادامه ارتباط نباشید ،

اما سوالتان بله می شود به ایشان پیغام بدهید و جویای احوالشان باشید به عنوان فردی که روزهای خوشایندی را با ایشان تجربه کرده اید ، اما بهتر است قبل از آن نسبت به افکار و احساس های خودتان آگاه باشید، اینکه چه فردی به قصد چه هدفی اقدام به این تصمیم می گیرد مهم است، 

 نمی شود یک‌جواب در باب این موضوع را ارائه دهیم‌ زیرا عوامل مختلفی تاثیر گذار است که با گفتن شما در باب تصمیم برای شروع رابطه با چه جوابی روبه رو می شوید همچنین مسئولیت تصمیم خود را به عهده می گیرید که با هر جوابی روبه رو شوید،؟

چرا که بازسازی رابطه گذشته و از نو شروع کردن با توجه با افزایش تجربه احتیاج به تصمیم قاطعانه و تقریبا مطمئن دو طرف است چرا که بازسازی این رابطه یک طرفه نمی باشد ، 

پیشنهاد می گردد مزایا و معایب تصمیم خود را بررسی نمایید و‌مسئولیت آن را بپذیرید و در نهایت  می توانید حال ایشان را بپرسید اما پیشنها‌د دیگری ندهید چرا که ایشان ممکن است اگر تمایل به ادامه رابطه داشتند در این مدت با توجه به علاقه شما پیگیری می کردند