بانوی گرامی سلام

نامه شما را خواندم و با توجه به اطلاعات مختصری که نوشتید متوجه شدم که با مقایسه خودتان با دیگران و در نظر نگرفتن امکانات و توانایی ها و محدودیت های خود، در واقع خود را سرزنش کرده و بیشتر نیمه خالی لیوانتان را می بینید تا داشته ها و نیمه پر را.

واقعیت این هست که این الگوی مقایسه کردن خود با دیگران یک روزه در شما شکل نگرفته است که الان با یک راهکار و یا یک جمله برطرف شود. بلکه در طول مدت زمان و با تجربیاتی که شما داشته اید، شیوه ای که تربیت شده اید، احتمالا  با مقایسه و سرزنش شدن که ابتدا از بیرون بوده توسط والدین، بزرگتر ها یا معلمین و مدرسه سعی در ایجاد انگیزه و تشویق شما می کردند،  با این حال در حال حاضر متوجه شده اید که این روش جوابگو نیست ، در حالی که این سرزنش گر الان بیشتر از اینکه بیرونی باشد، درونی شده است.  و با نادیده گرفتن واقعیت های موجود صرفا نکات منفی را به شما گوشزد می کند  و احساساتی مثل غم که بهش اشاره داشتید و یا مثل ناکامی، دلسردی را به شما القا می کند و نه تنها انگیزه نمی دهد بلکه بیشتر شما را از فعالیت باز می دارد.

برای کاهش این صدای سرزنش گر در اولین گام بهتر است توجه کنید که در چه موقعیت هایی بیشتر این اتفاق می افتد و شما کجاها خود را با دیگران مقایسه می کنید. سپس ارزیابی کنید چقدر این قیاس واقع بینانه و بر مبنای حقیقت موجود است؟

آیا واقعا تمام جنبه های زندگی خود را در نظر گرفته اید و با تمام جنبه های زندگی ایشان قیاس می کنید؟ یا صرفا یک برش خوشایند از موقعیت طرف مقابل را با کلیت زندگی خود در دو کفه ترازو گذاشته اید؟

از خودتان بپرسید این قیاس چه فایده ای برای شما دارد که دست از آن برنمی دارید؟

چقدر محدودیت های واقعی خود را که اختیاری در ایجاد تغییر در آنها را ندارید می پذیرید؟ 

اینکه شما در چه خانواده و با چه امکاناتی به دنیا بیایید قطعا دست شما نبوده است و شما با تمرکز بر روی این واقعیت غیرقابل تغییر جز آسیب زدن به احساس ارزشمندی وجودتان کمکی به پیشرفت و بهبود زندگیتان نخواهید کرد. اما اینکه از این به بعد زندگی تان را با تمرکز بر روی داشته ها و توانمندی ها و اختیارات خودتان چگونه طراحی کنید و بسازید تحت اختیار شماست.

اینکه ببینید دیگران رفاهی دارند که شاید شما نداشته باشید حتما که احساسات ناخوشایندی در شما ایجاد خواهد کرد که انکارش نمی کنیم، اما اینکه به این واسطه تمام داشته ها و توانمندی های خودتان را نیز نادیده بگیرید و خودتان را به باد سرزنش و انتقاد بگیرید کارآمد نمی باشد. پس با پذیرش وجود قدری احساس ناخوشایند و در عین حال در نظر گرفتن داشته های خود می توانید بر روی ساختن آینده ای از آن خود تمرکز کنید و عزت نفستان را تقویت کنید. کتابی در این خصوص به شما پیشنهاد می کنم  به نام " رشد و افزایش عزت نفس" که می تواند برای تقویت عزت نفستان و تقویت احساس ارزشمندی برای شما کار آمد باشد.

ازاینکه به ما اعتماد کردید از شماسپاسگزارم

مونا گوشه

خانه توانگری طوبی