درود بر شما

توضیحات تان را خواندم دوست عزیز. دغدغه های شما قابل درک است.

فرد لجباز درمورد کاری که قرار است انجام دهد، ذهنش را تغییر نمی دهد و توضیح مشخصی را درباره علت مقاومت خود، ارائه نمی کند. گاهی دلیل لجبازی، باور مرکزی فرد نسبت به خودش است؛ یعنی همسرتان خودش را با همین طرز رفتار تعریف کرده. یا شاید این باور برای او به وجود آمده است که شما او را به همین صورتیکه هست قبول نمی کنید و می خواهید تغییرش دهید به همین علت، تلاش می کند که عقاید مخالف داشته باشد.

به طور کلی زمانیکه تمایل به گفتگو در مورد برخی موارد در زندگی مشترک را دارید و با مقاومت ایشان مواجه می شوید این نکات را مدنظر داشته باشید:

• تا زمانی که همسرتان در حالت های عصبی و عصبانی بودن به سر می برد، سعی کنید راجع به آن موضوعی که لجبازی همسرتان را برانگیخته کرده است، صحبت نکنید.
• چک کنید که به چه دلیلی مقاومت دارد یا در حین تنشها سهم خود را نمی پذیرد؟
• شیوه گفتن شما چگونه است؟ فقط خواسته خود را مطرح می کنید (دوست دارم تو رابطه مون فلان مورد وجود داشته باشه یا نداشته باشه) یا کلاً انتقاد دارید (از این کارت خوشم نمیاد؛ چرا اینجوری رفتار می کنی؟ و...)
• برای یک گفتگو موثر حتی اگر انتقادی هم دارید ابتدا همسرتان را به دلیل انجام دادن کارهای مثبت، هر چند کارهای کوچک و کم اهمیت تر، تحسین کنید. با این کار، رفتارهای مطلوبش را تقویت کرده اید.
• در صحبت کردن با همسرتان سعی کنید جملاتتان را با تو شروع نکنید. زیرا "تو"، می تواند چنین برداشتی ایجاد کند که منظورتان مقصر بودن و یا سرزنش کردن هست. بهتر است جمله تان با من شروع بشود: من آدمی هستم که وقتی با فلان رفتار شما (ترجیحاً کار مثبتش را بگویید) مواجه می شوم حال بهتری دارم.
• فقط رفتار منفی او را بگویید و از شخصیت همسر خود انتقاد نکنید. تمامیت رابطه تان را هم زیر سوال نبرید فقط به موضوعی که ایجاد ناراحتی کرده اشاره کنید.

حتی اگر شیوه انتقاد شما مطلوب همسرتان نباشد باز هم انتظار می رود که خواسته های همسر از سوی طرف مقابل مورد توجه قرار بگیرد. نهایتاً از مدل حرف زدن شما می تواند ابراز نارضایتی کند نه اینکه قهر و بی توجهی کرده یا بگوید من همینم و دیگر همین مقدار هم اهمیت نمی دهم.

شاید چون شما در قابل قهر و ترشرویی او، تاب مقاومت ندارید به خواسته‌ های او تن می ‌دهید یا از خواسته خود کوتاه می آیید که مبادا با شما قهر کند. در نظر داشته باشید که رفتار منفعلانه شما به منزله تقویت رفتار ایشان است. وقتی از ترس قهر همسرتان از خواسته ای که فکر می کنید حق شماست صرفنظر می کنید این پیام را به او می دهید که "فقط هر چی تو میخوای (هر چند در ظاهر چنین چیزی به زبان نیاورید)، هر رفتاری هم میخوای بکن، فقط با من قهر نکن". قهر کردن و لجبازی رفتارهایی هستند که اول در محیط خانواده آموخته می شوند و بعدها نیز رفتار اطرافیان مهم (مثل همسر) آن را تقویت می کند.

اما نکته مثبت در مورد شما اینست که نه فقط متوجه مشکل خود شده اید بلکه در صدد اصلاح و رفع آنها نیز هستید که همین رفتار شما نشان از قدرت و توانمندی تان برای ارتقا کیفیت زندگی تان دارد.

خدمت شما پیشنهاد می شود سبک رفتارتان را از منفعل به جراتمندانه تغییر دهید. به این توضیح توجه بفرمایید:

ما سه نوع سبک برقراری ارتباط با دیگران داریم:

- پرخاشگرانه: در اين نوع ارتباط فرد با تضييع حق ديگران رفتار ميكند.

- منفعلانه: دراين نوع ارتباط فرد تمامی افكار، احساسها و حقوق شخصي خود را ناديده مي گيرد.

- جرات مندانه: هر احساسی به‌ راحتی ابراز شده و نتيجه آن حرکت به سوی اهداف و مقاصد شخصی بدون ضايع كردن حق ديگران است.

در جرأت ورزی هدف، تغيير در خود فرد است نه تغيير در ديگران تا بتوان نيازها، احساسات و افكار خود را ابراز نمود. در سبک ارتباطی جرأتمندانه که بهترين و سالم ترين سبک ارتباطی است، ما به راحتی در خواست هايمان را مطرح ميکنيم. هدف از سبک جراتمندانه آسیب و تحقیر دیگری نیست، بلکه بهبود کیفیت رابطه است. وقتی شما چنین سبکی را در رابطه تان پیاده می کنید نشان می دهید که زندگی تان را دوست دارید و برای ارتباطتان ارزش قائلید. 

تغییر رفتار شما و سبک ارتباطی تان کمک می کند که حال بهتری هم داشته باشید. در واقع دلیل نوع رفتارهای همسرتان اینست که هیچوقت با نتیجه واقعی برخی رفتارهای آزارنده یا تهدیدهایی که می کند مواجه نشده.

بهتر است خواسته های خود را ابراز کنید، از ابراز عقیده نترسید و نهایتاً مسئولیت خواسته ها و رفتارهای خود را بپذیرید.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری طوبی