باسلام و احترام

در رابطه با مشکلی که مطرح فرمودید چند نکته حائز اهمیت وجود دارد :

اینکه همه ما ممکن است بواسطه رفتارهای اطرافیان یا حتی عزیزانمان ناراحت ودلگیر شویم مسئله ای غیر طبیعی ودور از ذهنی نیست . اما واکنش ما میتواند سبب احساسهای مختلفی مثل خشم، رضایت، افسردگی ، .... شود.

در رابطه با مشکل شما باید بررسی شود که در چه شرایطی اینگونه پاسخ میدهید ودر آن لحظه احساس وانتظارتان از طرف مقابلتان چیست. گاهی افراد به دلیل اینکه مهرطلب هستند انتظار ندارند که اطرافیانش حتی به آنها پاسخ منفی بدهند چه برسد که برخوردی داشته باشند که سبب آزردگی بیش از حد آنها شود. 

گاهی نیز احساس ارزشمندی فرد به واسطه خانواده ونوع تربیتش دچار آسیب شده است وهنگام توضیح دادن و واکنش درست ، به الگوهای ناکارآمد پناه میبرد.

اما نکته اصلی تر این است که داشتن مهارت ارتباطی درست وموثر میتواند باعث ارتباطات بهتر، احساس خوب و رضایتمندی شود. 

بنابراین مهم است که بررسی شود این مشکل شما از کجا نشأت میگیرد . 

اما واقعیت اینست که اگر قرار باشد برای هر موضوعی وتوضیح در رابطه با آن شما نتوانید گریه تان را کنترل کنید وبا احساساتی شدن و رشد افکار منفی وانتظارتان نامعقول ، از بیان درست مشکل بازبمانید این مسئله نه تنها برای شما که برای اطرافیانتان نیز خسته کننده وزجر آور میشود.

مهارت ارتباطی موثر به شما توانایی شناخت دقیق مشکلتان را میدهد وشما میتوانید با بررسی درست آن و بدون تحریف شناختی وبا جراتمندی مشکلتان را در زمان درست بیان کنید وبا مطرح کردن مشکلتان که با ارائه فکتهایی همراه است به یک نتیجه درست برسید.

اما اگر برای بیان مشکلتان نمیتوانید احساساتتان را کنترل کنید بهتر است تا زمانیکه به آرامش ومهارت ارتباط موثر برسید مشکلتان را به طور واضح و بدون حاشیه رفتن برای طرف مقابلتان بنویسید .همان طور که گفته شد باید در نوشته تان فکت بدهید، سپس از احساستان بگویید ودر نهایت پیشنهادی تان را در زمینه حل مشکلتان بیان کنید.