با سلام واحترام 

نامه شما دوست عزیز را خواندم ومتوجه دغدغه ذهنی ای که شما وشاید بسیاری از بانوان جامعه ما را آزار میدهد هستم ،متاسفانه این یک مشکل فرهنگی در کشور ماست که به طلاق دید خوبی ندارند ، از این لحاظ میگویم دید اشتباه ،چرا که گاهی اختلافاتی در زندگی زوجین وجود دارد که با هیچ راهکاری قابل حل نیست مثل مشکل همسر شما که اختلال پارانویید داشته اند.

بنابراین زندگی با چنین فردی هرلحظه اش زجر آور وغیرقابل تحمل است پس نباید فقط به صرف دید بد مردم مسیر نادرست را ادامه داد، اما نکته ای در مورد شما وجود دارد و بهتر است کمی بر روی آن دقیق تر شوید ، درست است که جامعه پذیرش خیلی خوبی نسبت به طلاق ندارد اما بسیاری از افرادیکه جدا شده اند توانسته اند بدون در نظر گرفتن حرف ودید مردم ، بار دیگر زندگی جدیدی را شروع کنند وبرای انتخاب های دیگر با چشمی بازتر وآگاهی بیشتر جلو بروند بنابراین نمیتوان پذیرفت که این یک مسئله همه گیر است ، من فکر میکنم چیزی درون شما وجود دارد که از این مسئله بیم دارید شاید یک مسئله حل نشده بطوری که هنوز اسم طلاقتان را راز می نهید یا میتواند این باشد که زندگی با یک همسر پارانویید میتواند خود شخص را بعد از جدایی دچار بد بینی نسبت به افراد دیگر کند وبا احتیاط کامل وحساب شده پیش برود که مبادا ضربه بخورد، من پیشنهاد میکنم کمی بر روی این مسئله دقیق تر شوید تا به یک بینش درست دست یابید.

در مورد همکارتان هم باید خدمتتان عرض کنم ، یک بازنگری بر روی رفتارهایتان داشته باشید که نکند رفتاری کرده اید که ایشان برای پیشنهاد دادن کمی دچار نگرانی شده باشند مثلا رفتار ضد مرد داشته اید ( قدرت زنانه داشتن در جهت تخریب وتحقیر مردان وبه رخ کشیدن نقاط ضعف آنها یا ظرافت های زنانه را بی اهمیت جلوه دادن،...) به هرحال دلیل تعلل ایشان میتواند شامل موارد زیادی باشد اما اگر شما از خواسته ایشان ورفتارهای خودتان مطمئن هستید اجازه دهید خودشان زمانیکه به این اطمینان رسیدند اقدام کنند .

باسپاس از اعتماد شما

الهه دهقانیان

خانه توانگری طوبی