باسلام و احترام

باتوجه به توضیحات بسیار مختصر و اطلاعات محدودتان میتوان به طور کلی به چند نکته اشاره کرد تا از مجموع این نکات بتوانید یک جمع بندی داشته باشید.چرا که منظورتان از صمیمیت را توضیح نداده اید.اما بادر نظرگرفتن اینکه از همسرتان وارتباطاتش اطمینان داریداز این منظر به سوالتان پاسخ میدهم.

شاید به جرات بتوان گفت، اکثر زنان و مردانی که در حال تجربه زندگی مشترک هستند، نسبت به همسر خود حساسیتهای ویژه ای دارند و صد البته تمایل دارند که در این روابط تنها خودشان دو نفر سهیم باشند و نفر سومی وجود نداشته باشد.این مساله کاملاً طبیعی است و در اصطلاح نوعی حساسیت زناشویی قلمداد می شود که بطور قطع باعث حفظ هر چه بیشتر ارتباطات مثبت زن و شوهر می گردد چرا که باعث می شود هر یک از طرفین، احساس کند که برای همسرش قابل اهمیت و ارزش است و نقش اول را در زندگی او ایفا می کند.اما گاهی اوقات این حساسیت زناشویی بیش از حد شدید و حتی غیرمنطقی و مخرب به نظر می رسد و در اینجاست که دیگر نمی توان اصطلاح «حساسیت زناشویی» را نام برد چرا که رابطه زن و مرد وارد ابعاد بیمار گونه گشته است و یکی از طرفین (چه زن و چه مرد، که البته این مشکل در مردان بسیار فراگیرتر است) قصد دارد همسرش را منحصر به خود کرده و حتی حقوق طبیعی او را نایده می گیرد.در اینجا اصطلاحی که متخصصان و روان شناسان برای این مشکل عنوان می کنند «حسادت جنسی» است.

مطابق با تعاریف روان شناسان بالینی، حسادت جنسی یک واکنش پیچیده است که در برابر احساس تهدید و یا ترس  از دست دادن و یا فقدان یک رابطه ارزشمند ایجاد می شود، پیچیدگی این واکنش به این علت است که دارای سه مولفه هیجانی، فکری و رفتاری است.

مولفه هیجانی: احساس رنج، خشم، عصبانیت، غم و اندوه، حسادت بردن، ترس، سوگ
مولفه فکری (شناختی): رنجش، سرزنش خود، رقابت و چشم و هم چشمی با همتایان، نگرانی در مورد تصویر بدنی خود، احساس ترحم و دلسوزی نسبت به خود
مولفه رفتاری: ضعف بدن، لرزش و تعریق، پرسش دائمی در مورد خود و تلاش برای کسب اطمینان، واکنشهای پرخاشگرانه و توام با عصبانیت

اما راهکار برون رفت از این وضعیت چیست؟

 بهتر است سعی کنید نسبت به تمام رویدادها یا شرایطی که دید منفی و تهدید کننده ای دارید، خوشبین باشید و باورهای شناختی خود را تغییر دهید. برای حصول به این مرحله، هرگاه احساس تهدید کردید از خودتان بپرسید: چه شواهدی برای وجود خطر در این رابطه وجود دارد؟ چه دلایل منطقی وجود دارد که ارتباطات اجتماعی همسرم دچار مشکل است؟چه چیز دقیقا باعث نگرانی من شده است؟آیا واقعاً این رفتار من، وضعیت را خراب تر نمی کند؟

ضمن اینکه زمانیکه فردی ازدواج میکند درست است که باید ارتباطاتش محدود شود اما این بدان معنا نیست که از ترس طرف مقابل تمامی روابطش به طور کامل تغییر کند، همچنین شما با این بینش و شناخت با همسرتان ازدواج کرده آید که در روابطش قوی ظاهر میشود، بنابراین بعد از ازدواج طرفین باید انتظارات معقول وبالغانه ای از یکدیگر داشته باشند . اگر این مسئله تا این حد شما را آزرده میکند تنها اقدام اینست که با همسرتان صحبت کنید. فکت بدهید واز احساستان بگویید ودر نهایت پیشنهادی که بتواند تا حدی آرامش خاطر هردویتان را تامین کند ارائه دهید،در غیر اینصورت با پنهان کردن این موضوع وارد بازی خطرناک قربانی میشوید و رابطه تان متزلزل میشود.

با سپاس از اعتماد شما

الهه دهقانیان

خانه توانگری طوبی