سلام . وقتتان به خیر .

نامه شما را خواندم . از اینکه دختری هستید که تا این حد نگران شرایط روحی وروانی پدرتان هستید و تمام سعی تان را برای بهبود روابط ایشان و ارتقاء سطح اعتماد به نفسشان  انجام می دهید ، تحسینتان می کنم .

اینکه شما مایلید که شرایط پدرتان عوض شود و به گونه ای تغییر کنند که دیگر به کسی باج ندهند ، قابل درک است اما آیا خودشان هم به انداره شما از این شرایط ناراضی هستند؟ اگر ناراضی اند چطور است که تلاشی برای تغییر این شرایط در برابر افراد مختلف و مادرتان نمی کنند و اگر ناراضی نیستند چه عاملی  باعث شده است که شما تصمیم به تغییر شرایط ایشان گرفته اید؟  در چه موقعیت های دیگری شما نقش ناجی را در خانواده یا در ارتباطات دیگرتان بر عهده دارید؟  همان گونه که ذکر کرده اید ، مادرتان از برخورد های شما احساس خوشایندی ندارند . لازم است توجه کنید که شما بهتر است در رابطه والدینتان وارد نشده و مثلث سازی نکنید . بیان کرده اید که پدرتان در اغلب ارتباطاتشان سرکوب شده و از ایشان سوء استفاده می شود ( نقش قربانی را به پدر داده اید ) .یکی از دلایل موثر این شیوه رفتاری پدر را  برخوردهای نامناسب مادرتان می دانید ( نقش جلاد به مادر )  و خودتان هم با توصیه ها و تذکرهایی که به مادر می دهید و حمایتهایی که از پدر می کنید ناجی هستید (نقش رابین هود ) .لازم است از فرآیند مثلث سازی خارج شده واجازه بدهید که والدینتان خودشان بر طبق الگو های رفتاری خودشان با هم تعامل داشته باشند .

 دوست عزیز همین که شما از نظر عاطفی کنار پدرتان هستید و با او همدلی می کنید ارزش فراوانی دارد . در فکر تغییر دادن پدرتان و یا به صورت کلی تفییر دادن دیگران نباشید . ما توانایی و مجوز تغییر دادن دیگران را نداریم . بنابراین از کمک به پدر در این زمینه تا زمانی که خود ایشان احساس نیاز کرده و از شما درخواست کمک داشته باشند پرهیز کنید .

امیدوارم مسیر زندگیتان  همیشه روشن و هموار باشد.

نسرین قربان زاده  

خانه توانگری طوبی